Cz. 2 - Budowa i zasada działania akumulatora ołowiowo – kwasowego

"Akumulator samochodowy składa się z kilku ogniw połączonych szeregowo, na przykład
trzech (w celu uzyskania napięcia 6 V) lub sześciu (w celu uzyskania napięcia 12 V). Aby
uzyskać napięcie 24 V, łączy się szeregowo dwa akumulatory o napięciu 12 V każdy.
Akumulator ołowiowo-kwasowy składa się z zestawu dwóch zespołów płyt (elektrod) z ołowiu
oraz naczynia z elektrolitem - rozcieńczonym kwasem siarkowym. Płyta akumulatorowa
wykonana z ołowiu w postaci kratki jest wypełniona tzw. masą czynną. W płytach, które mają
stanowić biegun dodatni akumulatora (płyta dodatnia), głównym składnikiem masy czynnej
jest dwutlenek ołowiu Pb02 w postaci pasty, natomiast w płytach, które mają być biegunem
ujemnym (płyta ujemna) - ołów gąbczasty. Tak wykonane płyty ołowiane (elektrody)
zanurzone w elektrolicie wykazują różne potencjały w stosunku do elektrolitu.


Różnica potencjałów między elektrodami waha się od 1,75 V w wyładowanym ogniwie do 2,4
V w naładowanym. Elektrolitem akumulatorów ołowiowo-kwasowych jest roztwór kwasu
siarkowego o gęstości ok. 1,265 [g/cm3] w stanie naładowanym akumulatora. Płyty o tej
samej biegunowości łączy się ze sobą w zespół płyt. Między płytami o przeciwnej
biegunowości umieszcza się przekładki między płytowe zwane separatorami, które są
wykonane z materiału porowatego. Mają właściwości izolacyjne i zapewniają swobodną
wymianę elektrolitu. Najczęściej przekładki są wykonane z polichlorku winylu, ponadto są
używane separatory mikroporowate, papierowe (nasycone żywicą syntetyczną).


Otwory wlewowe zakrywa się specjalnymi korkami. . Mają one otwory ( przeważnie
labiryntowe) dla umożliwienia wydostania się na zewnątrz gazów ( tlenu i wodoru)
wydzielających się z ogniw podczas ładowania. Otwory wlewowe służą do wlewania
elektrolitu do akumulatora, pobierania próbek elektrolitu do pomiaru jego gęstości oraz
kontroli i uzupełniania jego poziomu. W nowszych rozwiązaniach korki buduje się również
jako element zespolony. W takim przypadku, zależnie od konstrukcji korki są połączone w
segmenty po 3 lub 6 sztuk.


Naczyniem akumulatorowym nazywa się komorę, w której umieszcza się zestaw płyt i
elektrolit. Wielokomorowe naczynie nazywa się blokiem akumulatorowym. Do produkcji
bloków stosuje się ebonit, masę asfaltową, a także tworzywa sztuczne."

opracował : dr inż. Jarosław Paszkowski

"Diagnostyka układu zasilania energią elektryczną pojazdu samochodowego "
Laboratorium Systemów Pomiarowych i Diagnostycznych Pojazdów Samochodowych.

P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A INSTYTUT MASZYN ELEKTRYCZNYCH